مفهوم دکل های انتقال، هادی های انتقال توسط بخش هایی از دکل های انتقال پشتیبانی می شوند. خطوط فشار قوی از "برج های آهنی" استفاده می کنند، در حالی که خطوط فشار ضعیف، مانند خطوطی که در مناطق مسکونی دیده می شود، از "تیرهای چوبی" یا "تیرهای بتنی" استفاده می کنند. آنها در مجموع به عنوان "برج" نامیده می شوند. خطوط فشار قوی نیاز به فاصله ایمنی بیشتری دارند، بنابراین باید در ارتفاع بیشتری نصب شوند. فقط برج های آهنی ظرفیت تحمل ده ها تن خط را دارند. یک قطب نمی تواند چنین ارتفاع یا وزنی را تحمل کند، بنابراین معمولاً از قطب ها برای سطوح ولتاژ پایین استفاده می شود.

به طور کلی دو روش برای تعیین سطح ولتاژ وجود دارد:

1. روش تشخیص پلاک شماره قطب

بر روی دکل های خطوط فشار قوی معمولاً پلاک های شماره قطب نصب می شود که به وضوح سطوح ولتاژ مختلف مانند 10 کیلو ولت، 20 کیلو ولت، 35 کیلو ولت، 110 کیلو ولت، 220 کیلو ولت و 500 کیلو ولت را نشان می دهد. با این حال، به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض باد و خورشید یا عوامل محیطی، پلاک شماره قطب ممکن است نامشخص یا به سختی پیدا شود، و برای خواندن واضح آنها نیاز به مشاهده دقیق دارد.

2.روش تشخیص رشته عایق

با مشاهده تعداد رشته های مقره می توان به طور تقریبی سطح ولتاژ را تعیین کرد.

(1) خطوط 10 کیلوولت و 20 کیلوولت معمولاً از 2-3 رشته عایق استفاده می کنند.

(2) خطوط 35 کیلوولت از 3-4 رشته عایق استفاده می کنند.

(3) برای خطوط 110 کیلوولت، 7-8 رشته عایق استفاده می شود.

(4) برای خطوط 220 کیلوولت، تعداد رشته های عایق به 13-14 افزایش می یابد.

(5) برای بالاترین سطح ولتاژ 500 کیلو ولت، تعداد رشته های عایق به 28-29 می رسد.