سازه ای که برای نصب آنتن های ارتباطی استفاده می شود به طور کلی به عنوان "دکل برج ارتباطی" وبرج آهنی" فقط یک زیر کلاس از "دکل برج ارتباطی" است. علاوه بر "برج آهنی"، "دکل برج ارتباطی" شامل "دکل" و "برج منظره" نیز می شود. برج های آهنی به برج های فولادی زاویه دار، برج های سه لوله ای، برج های تک لوله ای و برج های گاید تقسیم می شوند. به جز برج‌های گاید، بقیه انواع به تنهایی می‌توانند حالت عمودی خود را حفظ کنند. به طور کلی، برج های خود نگهدار از مونتاژ می شوندلوله های فولادی or فولاد زاویه دار، با ارتفاعات بیش از 20 متر تا بیش از 100 متر.

برج های فولادی زاویه داراز مواد فولادی زاویه دار، با استفاده از اتصالات پیچ مونتاژ می شوند و برای پردازش، حمل و نقل و نصب راحت هستند. آنها دارای استحکام کلی بالا، ظرفیت تحمل بار قوی و کاربردهای فنی بالغ هستند. اگرچه برج های فولادی زاویه دار مزایای زیادی دارند، معایب آنها نیز آشکار است: آنها مساحت زیادی را اشغال می کنند! قاب فولادی عظیمی که در آنجا ایستاده است، به همه کسانی که از آنجا می گذرند فشار وارد می کند. برای افرادی که در نزدیکی زندگی می کنند، ممکن است به دلیل نگرانی در مورد تشعشعات مضر شکایت کنند. بنابراین، برج‌های فولادی زاویه‌دار عمدتاً در مناطق حومه‌ای، شهرستانی، شهرستانی و روستایی بدون نیاز به زیبایی‌شناسی و ارزش زمین کم استفاده می‌شوند. این مناطق اغلب کاربران کمتری دارند و برای پوشش گسترده با استفاده از برج های مرتفع مناسب هستند.

بدنه برج الفبرج سه لوله ایاز لوله های فولادی ساخته شده است، با سه لوله اصلی فولادی که به عنوان چارچوب در زمین کاشته شده اند، که توسط برخی مواد فولادی افقی و مورب برای تثبیت تکمیل شده است. در مقایسه با برج‌های فولادی زاویه‌دار سنتی، سطح مقطع برج سه‌لوله‌ای مثلثی است و بدنه باریک‌تر است. بنابراین، ساختار ساده، اجزای کمتر، ساخت راحت و ردپای کوچکتر دارد که آن را مقرون به صرفه تر می کند. با این حال، معایب خود را دارد: استحکام کمتر و ظاهر غیر جذاب. بنابراین، برج‌های سه‌لوله‌ای برای مناطقی مانند مناطق حومه‌ای، شهرستانی، شهرستانی و روستایی که ارتفاع برج‌ها کمتر از برج‌های فولادی زاویه‌دار است، مناسب هستند.

A برج تک قطبی مخابراتبه سادگی شامل کاشت یک لوله فولادی ضخیم به صورت عمودی است، آن را ساده و زیبا می کند، ردپای کوچکی را اشغال می کند و سریع ساخته می شود. با این حال، معایب خود را دارد: هزینه بالا، نیاز به نصب بالا، حمل و نقل دشوار به دلیل قطعات بزرگتر، و کنترل کیفیت چالش برانگیز به دلیل جوش های متعدد. علیرغم این معایب، برج های تک لوله ای طیف گسترده ای از کاربردها، مناسب برای مناطق شهری، جوامع مسکونی، دانشگاه ها، مناطق تجاری، نقاط دیدنی، پارک های صنعتی و خطوط راه آهن دارند.

A برج گید شدهیک برج بسیار شکننده است که نمی‌تواند به‌طور مستقل بایستد و نیاز به اتصال چند سیم به زمین دارد. این مزیت ارزان، سبک وزن و نصب آسان است. با این حال، از معایب آن می توان به اشغال منطقه بزرگ، قابلیت اطمینان ضعیف، ظرفیت باربری ضعیف و مشکل در نصب و نگهداری سیم های گای اشاره کرد. از این رو، برج های گاید بیشتر در مناطق باز کوهستانی و مناطق روستایی مورد استفاده قرار می گیرند.

در مقایسه با انواع برج‌های فوق، برج‌های گاید نمی‌توانند به‌طور مستقل بایستند و برای پشتیبانی به سیم‌های گای نیاز دارند، بنابراین به آن‌ها «برج‌های غیر خود نگهدار» می‌گویند، در حالی که برج‌های فولادی زاویه‌دار، برج‌های سه‌لوله‌ای و برج‌های تک لوله‌ای همگی هستند. "برج های خود نگهدار"