دارای یک لایه روی خالص ضخیم و متراکم بر روی سطح فولاد است که می تواند از تماس زیرلایه فولادی با هر محلول خوردگی جلوگیری کند و زیرلایه فولادی را از خوردگی محافظت کند. در جو عمومی، یک لایه نازک و متراکم اکسید روی بر روی سطح لایه روی تشکیل می شود که به سختی در آب حل می شود، بنابراین نقش خاصی در محافظت از ماتریس فولاد ایفا می کند. اگر اکسید روی و سایر اجزای موجود در جو نمک های نامحلول روی را تشکیل دهند، اثر ضد خوردگی ایده آل تر است.

پس از گالوانیزه گرم، فولاد دارای یک لایه آلیاژ Zn Fe است که فشرده است و دارای مقاومت در برابر خوردگی منحصر به فردی در جو مه نمک دریایی و جو صنعتی است. به دلیل اتصال قوی، Zn Fe امتزاج پذیر است و مقاومت سایش قوی دارد. از آنجایی که روی دارای شکل پذیری خوبی است و لایه آلیاژی آن محکم به زیرلایه فولادی چسبیده است، قطعه کار گالوانیزه گرم را می توان با پانچ سرد، نورد، سیم کشی، خمش و غیره بدون آسیب رساندن به پوشش روی شکل داد.

پس از گالوانیزه گرم، قطعه کار فولاد معادل عملیات آنیلینگ است که می تواند به طور موثری خواص مکانیکی زیرلایه فولادی را بهبود بخشد، تنش قطعه کار فولاد را در هنگام شکل دهی و جوشکاری از بین ببرد و برای چرخاندن قطعه کار فولاد مفید باشد.

سطح قطعه کار فولادی پس از گالوانیزه گرم روشن و زیبا است. لایه روی خالص پلاستیکی ترین لایه روی در گالوانیزه گرم است. خواص آن اساساً شبیه روی خالص است و خاصیت شکل پذیری دارد، بنابراین انعطاف پذیر است.