ساختار انتقال چیست؟
سازه های انتقال یکی از قابل مشاهده ترین عناصر سیستم انتقال الکتریکی هستند. از هادی ها حمایت می کنندبرای انتقال نیروی برق از منابع تولید به بار مشتری استفاده می شود. خطوط انتقال برق را برای مدت طولانی حمل می کنندفواصل در ولتاژهای بالا، معمولاً بین 10 تا 500 کیلوولت.
طرح های مختلفی برای سازه های انتقال وجود دارد. دو نوع رایج عبارتند از:
برج های فولادی مشبک (LST)، که از یک چارچوب فولادی از اجزای ساختاری منفرد تشکیل شده است که پیچ و مهره یابه هم جوش داده شده
قطب های فولادی لوله ای (TSP)که قطب های فولادی توخالی هستند که به صورت یک تکه یا چند تکه ساخته می شوندبا هم
نمونه ای از یک LST تک مدار 500 کیلوولت
نمونه ای از یک LST دو مدار 220 کیلوولتی
هر دو LST و TSP می توانند برای حمل یک یا دو مدار الکتریکی طراحی شوند که به آنها ساختارهای تک مدار و دو مدار گفته می شود (نمونه های بالا را ببینید). سازه های دو مدار معمولا هادی ها را به صورت عمودی یا پشته ای نگه می دارند، در حالی که سازه های تک مدار معمولا هادی ها را به صورت افقی نگه می دارند. به دلیل پیکربندی عمودی هادی ها، سازه های دو مداره بلندتر از سازه های تک مداره هستند. در خطوط ولتاژ پایین تر، سازه ها گاهی اوقاتحمل بیش از دو مدار
یک مدار تک مدارخط انتقال جریان متناوب (AC) دارای سه فاز است. در ولتاژهای پایین، یک فاز معمولاً از یک هادی تشکیل شده است. در ولتاژهای بالا (بیش از 200 کیلو ولت)، یک فاز می تواند از چند هادی (به صورت دسته ای) تشکیل شده باشد که توسط اسپیسرهای کوتاه از هم جدا شده اند.
یک مدار دوگانهخط انتقال AC دارای دو مجموعه سه فاز است.
برج های بن بست در جایی که خط انتقال به پایان می رسد استفاده می شود. جایی که خط انتقال با زاویه زیادی می چرخد. در هر طرف یک گذرگاه اصلی مانند رودخانه بزرگ، بزرگراه یا دره بزرگ؛ یا در فواصل در امتداد بخش های مستقیم برای ارائه پشتیبانی اضافی. یک برج بن‌بست با برج‌های تعلیق متفاوت است زیرا به گونه‌ای ساخته شده است که قوی‌تر باشد، اغلب دارای پایه گسترده‌تر و دارای رشته‌های عایق قوی‌تر است.
اندازه سازه بسته به ولتاژ، توپوگرافی، طول دهانه و نوع برج متفاوت است. به عنوان مثال، LSTهای 500 کیلوولت دو مدار معمولاً بین 150 تا بیش از 200 فوت ارتفاع دارند و دکلهای تک مدار 500 کیلوولت معمولاً بین 80 تا 200 فوت ارتفاع دارند.
سازه های دو مدار بلندتر از سازه های تک مدار هستند، زیرا فازها به صورت عمودی چیده شده اند و پایین ترین فاز باید حداقل فاصله زمین را حفظ کند، در حالی که فازها به صورت افقی روی سازه های تک مداری چیده می شوند. با افزایش ولتاژ، فازها باید با فاصله بیشتری از هم جدا شوند تا از هرگونه احتمال تداخل یا قوس جلوگیری شود. بنابراین، برج‌ها و قطب‌های ولتاژ بالاتر نسبت به سازه‌های ولتاژ پایین‌تر، بلندتر هستند و بازوهای متقاطع افقی گسترده‌تری دارند.
زمان ارسال: فوریه 25-2022
